​Celem kursu jest dostarczenie studentom podstawowych narzędzi niezbędnych do zrozumienia globalnej architektury władzy po zimnej wojnie z perspektywy teoretycznej i analitycznej. Jest on dedykowany studentom zainteresowanym bieżącymi wydarzeniami, studiami nad bezpieczeństwem i wiodącymi podejściami do konfliktów zbrojnych po 1991 r.

 

Nasz główny obszar badawczy zostanie rozpatrzony z perspektywy geopolityki, studiów nad bezpieczeństwem, a także perspektyw humanitarnych. Podczas zajęć staramy się podejść do nowego porządku świata in statu nascendi z perspektywy różnych trwających konfliktów i sytuacji nadzwyczajnych o charakterze humanitarnym.

 

W ciągu kolejnych 12-15 tygodni zajęć sprawdzimy korzenie rywalizacji i współpracy między państwami, patrząc na nie z perspektywy szerszych debat zapoczątkowanych przez Francisa Fukuyamę w jego „Końcu historii”, „Zderzeniu cywilizacji” Samuela Huntingtona, „Wielkiej szachownicy” Zbigniewa Brzezińskiego, „Teorii równowagi sił” Kennetha Waltza, „Teorii równowagi zagrożeń” Stephena Walta, „Miękkiej siły” Josepha Nye’a i „Dyplomacji” Kissingera.​Zajmiemy się putinizacją tzw. bliskiej zagranicy, zakariańskim wzrostem reszty świata i powstającym światem wielobiegunowym, w którym inicjatywa Chin „Jednej drogi, jednego pasa” i jej bardziej asertywna polityka na Morzu Południowochińskim zmieniają zasady konkurencji. Do końca marca wszyscy studenci biorący udział w tym kursie powinni być w stanie samodzielnie opisać, jak postrzegają nową architekturę globalnej potęgi, wyjaśnić mocne strony i ograniczenia działań Systemu Bezpieczeństwa ONZ, być w stanie zidentyfikować główne czerwone plamy na świecie i zastosować to podejście praktyczne do złożoności współczesnego świata polityki.